De Motivatie voor de 7 Oktober Specialisten Zondagsdienst

Verzekeraar mag niet op stoel arts zitten
Ingezonden stuk oktober 2010 | Het Financieele Dagblad, inmiddels geplaatst

Door: Bisschop, J.

Het zal de meeste patiënten zijn ontgaan, maar er is weer een nieuwe wet gemaakt. De Wet Cliëntenrechten Zorg (WCZ) vervangt meerdere wetten waaronder de Wet op Geneeskundige Behandel Overeenkomst (WGBO), de Wet Klachtenrecht en de Kwaliteitswet zorginstellingen. Volgens het ministerie een wet waarin de cliënt zich beter beschermd ziet tegen onrecht. Alsof dat nu niet wettelijk geregeld is. De reden van de nieuwe wet is niet empathie voor de patiënt/cliënt, maar vooral om de behandelovereenkomst met de dokter te veranderen. Het is dus een politieke wet; een verdere stap in de richting waarbij de macht in de zorg bij instellingen en verzekeraars komt te liggen.

De belangrijkste verandering die de WCZ met zich meebrengt, is de verschuiving van zorgverantwoordelijkheid van de dokter

Laat U niet misleiden door de inkomensdiscussie. Dit is waar het echt om gaat.

De witte jas in het zorgpakket
Mijn complimenten aan Margreet Forgeloo voor haar artikel 'De witte jas in het zorgpakket' (De Groene Amsterdammer, 22 juli). Mijn grootste vrees als arts is de onmogelijke situatie om 'medische verantwoordelijkheid te houden met nog minder en dus onvoldoende professionele autonomie'.
Als arts besef ik goed dat mijn beslissingen en handelen van grote invloed kunnen zijn op het leven van mensen, die aan mij zijn toevertrouwd. Naar eer en geweten oefen ik mijn vak uit. Natuurlijk zijn ook artsen niet feilloos. Met optimale werkomstandigheden is de kans op een fout wel te verkleinen. Het is dus voor ons van levensbelang om de grip op je werkomstandigheden niet te verliezen en besluiten te kunnen nemen waar je volledig achter staat. Als dit namelijk niet meer zo is en het gaat fout, dan is het niet te verkopen, niet aan de patiënt, en ook niet aan jezelf.
In de achterliggende jaren heb ik ondervonden dat wie het ziekenhuisbudget beheert (de raad van bestuur en de managers) feitelijk al zeer veel macht heeft, immers ook als dokter kun je zonder budget niets ondernemen. De verzekeraars hebben nu te veel macht omdat zij bepalen hoeveel er aan wat mag worden uitgegeven. Te veel macht, omdat ze zelf de medische verantwoordelijkheid niet kunnen/hoeven dragen, maar wel het ziekenhuisbudget bepalen.
Als de wijzigingen in de WMG doorgevoerd worden, heb je als dokter geen onderhandelingspositie meer in je eigen bedrijf. Anderen beslissen daardoor over je werkomstandigheden, materialen, tijdsindeling en ondersteunende krachten.
Kortom, voor een arts zijn Margreet Fogteloo's artikelen een lichtpunt in deze duisternis.

LEWI VOGELPOEL, Ingezonden brief, inmiddels geplaatst.