Zoeken in deze blog

Verbeter de zorg door Fine-tuning


Bericht aan de Vaste Kamer Commissie 28 augustus 2010 
Onderwerp: NMa brochure over wat mag en niet mag in de zorgmarkt. Verbeter toch liever de zorg door Fine-tuning
Geachte kamerleden,

Marktwerking in de zorg leidt op deze manier tot een stille dood van de voor een goede zorg noodzakelijke samenwerking. Het middel is erger dan de kwaal.

Marktwerking leidt kennelijk tot een hele hoop wetten en regels, die niets met de zorg meer te maken hebben en ook geen zorg opleveren (1).  Kortom verspilling. 
In de zorg zijn van oudsher vele samenwerkingsverbanden en ze zijn flexibel in tijd. Voila dokters, nu dient U liefst 160 pagina's niet medische kost (2), (3) goed te kennen om bij elke samenwerking te weten of een samenwerking mag , danwel iemand inhuren die dit gaat monitoren voor U. Dat valt onder het hoofdstuk verspilling van tijd en energie cq. verschuiven van gelden naar een andere overbodig opbloeiende bedrijfstak. Funest voor de mijn inziens zo belangrijke voortbestaan van samenwerking binnen de zorg. 
Het onterechte wantrouwen in de ziekenhuizen en de artsen voedt ogenschijnlijk de absurde behoefte om van alles nieuw op te tuigen. Terwijl fine-tuning van de reeds bestaande instanties de meest (kosten-/)effectieve manier is om eventuele misstanden te corrigeren.
Voorbeelden van fine-tuning:
- Temper de groei van de zorgvraag  door medisch gefundeerde politieke keuzes te maken en preventie en (goede)voorlichtingsactiviteiten uit te breiden. 

- De privacy van mijn medisch dossier als patient is helaas sinds 9 juli jl. niet meer gewaarborgd (4). Want verzekeraars hadden de behoefte om zorgaanbieder en verzekerde beter te controleren. Men had de bestaande regelingen en wetten zo kunnen laten met toevoeging van dat bij vermeende fraude de patient de keuze krijgt: toestemming geven of zelf betalen. Als burger houdt je zo de regie over je privacy. 

- Vrijheid van keuze voor de patient wat betreft zorgaanbieder. Voor zover ik weet heeft de burger altijd een keus gehad, mits goed ingelicht kan deze keuze ook beter gemaakt worden. Dus goede voorlichting. Prestatie-indicatoren.

- Kwaliteit kan het beste door de inspectie en de beroepsverenigingen bewaakt blijven worden mits:
1. De inspectie  bij een melding van patient, ziekenhuis, beroepsverenigingen of collega's nog steeds kan besluiten tot inspectie over te gaan. 
2. Medisch relevante prestatie indicatoren centraal door inspectie e/o beroepsverenigingen worden opgesteld. Patientenverenigingen mede input geven voor de andere prestatie indicatoren. De inspectie steekproefsgewijs de uitkomsten op juistheid controleert.
3. Protocol disfunctionerende specialist bestaat al in ziekenhuizen. Daar waar noodzakelijk het aangepast wordt. Het is een misverstand dat een ziekenhuis nu niet van een specialist af kan komen. Bij gegronde reden kan het toelatingsovereenkomst dan wel het arbeidscontract wel degelijk gestopt worden door de RvB, dit staat al jaren in de overeenkomst.
4. Geef de KNMG (en waar nodig  en relevant andere artsen- en verpleegkundigenorganisaties) de centralere adviserende rol ipv  de verzekeraars. 

- Marktwerking met alle kosten en extra werk voor iedereen in de zorg, VWS, NMa etc. dient op deze manier verworpen te worden. Het is verspilling van tijd en energie. Er moet straks nog wel puf overblijven om nog samen te willen werken. DBC invoering heeft als voordeel gehad dat er nu ook zichtbaar wordt gemaakt wat alles kost in de zorg. Samenwerking in de zorg is beter dan concurreren. Je kunt beter prijsvergelijkingen doen om te kijken of je van de ander kan leren.

- Stop energie en tijd verspilling ten gevolge van steeds veranderende financieringstelsels (overgangen lumpsum naar DBC in etappes en dan naar DOT met bijbehorende controle en verwerkingsinstanties). Teveel vergaderen, teveel onderhandelingen en onderhandelaars. Vanaf in elk geval 2005, 2006, 2007 hebben ziekenhuis een dubbele administratie moeten bijhouden (proefdraaien) met DBC's. Als deze gegevens nu toch niet werden geanalyseerd om problemen en overschrijdingen in het DBC tijdperk (vanaf 2008) te voorkomen, was ook dit zinloze verspilling van tijd en energie.

- Stimuleer dat de dokterscapaciteit beter wordt benut, dus juist dat dokters meer uren willen werken. Want:
1. We moeten mensen niet ontmoedigen meer dan norm te investeren aan hun toekomst en meer dan norm te gaan werken, omdat ze dan meer dan een arbitrair gestelde norm dreigen te verdienen. Zullen 2x zoveel dokters wel 2x  of 3x zoveel productie kunnen draaien? Ze kosten wel 2 x zoveel geld. En genereren daarbij een veelvoud aan kosten als ze zich echt gaan uitleven. Bedenk dat het honorariumcomponent  maar een klein aandeel van de kosten betreft.
2. Opleiden van en onderhouden van een teveel dokters, in de hoop dat mensen gedwongen meer werk  verzetten voor minder, leidt tot structureel geldverspilling en moet dus vermeden worden. De vraag is of deze kosten wel opwegen tegen de te verwachten opbrengsten. 
3. Een tekort aan opleidingscapaciteit en patientencasuistiek in de opleidingscentra zal leiden tot minder goed opgeleide, minder ervaren professionals. 
4. We verwachten een krapte aan werknemers, ook in de zorg, bij te verwachten toename in zorgvraag. Hebben we dan wel de man kracht voor een scenario met teveel dokters? Men mag niet verwachten dat er blikken buitenlandse artsen open getrokken kunnen worden, die bereid zijn de Nederlandse taal zo goed te leren dat de zwakke schakel van elke branche (communicatie tussen mensen) in de zorg wel voldoende op peil blijft. 

- Maakt de hoogst opgeleiden in de zorgbranche (de dokter) leidend om tot een optimale besteding van gelden in de zorg te komen met verbetering van de kwaliteit zonder enorme kostenverhogende mechanismen.

- Verbied Sinterklaas spelen (5). 

Aanscherpen en bijvijlen van  bestaande functionele organen is zinvoller en goedkoper dan het optuigen en onderhouden van geheel nieuwe instanties, organisatiemodellen en bekostigingssystemen. Men grijpt nu naar onnodig naar paardenmiddelen. Middelen, die naar verwachting erger zijn dan de kwaal, niet alleen kwalitatief, maar ook financieel gezien.